Formaty plików¶
Oto kategoria dla formatów plików graficznych. Mimo, że większość formatów można znaleźć na Wikipedii, to nie zawsze znajduje się tam wyjaśnienie, do czego można wykorzystać dany format oraz jakie są jego wady i zalety.
W tej kategorii spróbujemy to opisać w sposób zrozumiały dla początkującego.
Przy rozważaniu formatów plików, ludzie w ogólności zwracają uwagę na następujące cechy:
Kompresja¶
Kompresja określa w jaki sposób format pliku próbuje opisać obraz wykorzystując najmniejszą ilość danych, tak aby plik wynikowy był taki mały jak tylko się da.
To co ogólnie zauważamy, to że formaty, które są małe na dysku, to albo tracą na jakości obrazu albo wymagają od komputera spędzenia dużo czasu na myślenie o tym jak obraz powinien wyglądać.
Formaty plików wektorowych, takie jak SVG są wzorcowym przykładem tego drugiego. Są bardzo małe, ponieważ technologia użyta do ich stworzenia opiera się na matematyce, więc obraz przechowuje jedynie zmienne matematyczne i może przez to osiągnąć wysoką jakość. Wadą jest to, że komputer musi spędzić dużo czasu myśląc o tym jak ten obraz powinien wyglądać i czasami różne programy mają różne sposoby widzenia wartości. Dodatkowo, formaty plików wektorowych, implikują grafikę wektorową, co jest zupełnie innym sposobem pracy od tego do jakiego została stworzona Krita.
Stratne formaty plików, takie jak JPG lub WebP są przykładem plików małych na dysku, lecz obniżających jakość i najlepiej sprawdzają się w danych rodzajach obrazów. Stratny oznacza, że format pliku otwiera się szybko i traci dane o obrazie, aby zmniejszyć jego rozmiar.
Niestratne lub bezstratne formaty, takiej jak PNG, GIF lub BMP są znacznie większe na dysku, lecz większe jest też zachowanie jakości.
Następnie, istnieją formaty plików przeznaczone do pracy, takie jak format Krity KRA, Gimpa XCF, Photoshopa PSD, lecz także formaty wymiany takie jak ORA oraz EXR. Są one największe na dysku i często wymagają wyjątkowych programów, aby je otworzyć, lecz z drugiej strony zapewniają, że twoje środowisko pracy jest zachowane i że wszystkie warstwy i prowadnice w nim są.
Metadane¶
Metadane to możliwość formatu pliku do przechowywania danych poza właściwą treścią obrazu. Mogą to być dane czytelne dla użytkownika, takie jak data utworzenie, nazwa autora, opis obrazu, lecz także dane czytelne dla komputera, takie jak profil ICC, który mówi komputerowi o tym jak odczytać barwy wewnątrz pliku.
Otwartość¶
Jest to dziwna własność, lecz mówi ona o tym jak łatwo jest otworzyć lub odzyskać plik i jak szeroko jest on obsługiwany.
Większość wewnętrznych formatów plików, takich jak PSD jest całkowicie zamknięta i bardzo trudno jest dla osób z zewnątrz odzyskać dane bez otwierania go w Photoshopie. Innym przykładem są pliki raw aparatów, które mają różne właściwości w zależności od wytwórcy aparatu.
SVG, jako wektorowy format plików, znajduje się po przeciwnej stronie spektrum i można go otworzyć i zmieniać przy użyciu dowolnego edytora tekstu.
Większość formatów znajduje się pomiędzy, więc to także kwestia tego jak szeroko dany format jest obsługiwany. JPG oraz PNG nie mogą być odczytane, ani zmieniane przez ludzkie oko, lecz większość programów może je otworzyć, co oznacza, że właściciel ma do nich łatwy dostęp.