Stratna i bezstratna kompresja obrazu

Pliki są kompresowane, aby były tymczasowo stały się mniejsze (np. do wysłania pocztą) albo aby były trwale mniejsze (np. do wyświetlania ich w sieci).

Bezstratne techniki kompresji są przeznaczone do tymczasowego zmniejszenia ilości danych. Jak nazwa wskazuje, kompresują bez utraty danych. Użycie skrótów w tekście jest dobrym przykładem techniki bezstratnej kompresji. Każdy wie, że «itp.» rozwija się do «i tym podobne», co oznacza, że można zmniejszyć 13 znakowe wyrażenie do 4 znakowego «itp.».

Wewnątrz formatów obrazów, przykłady takiej kompresji odbywają się np. przez «indeksowanie» barw, gdzie do obrazu tworzony jest wykaz dostępnych barw, a następnie przypisywana jest im pojedyncza liczba. Następnie podczas opisu pikseli, przypisywana im jest tylko dana liczba, tak że nie trzeba zapisywać określenia barwy w kółko.

Stratne techniki kompresji są przeznaczone do trwałego zmniejszenia rozmiaru obrazu. Jest to potrzebne na samym końcu, gdy plik musi mieć mały rozmiar, aby można go umieścić na stronie sieciowej. Ze względu na to, że obraz nie będzie dalej zmieniany, to można wziąć pod uwagę kontekst piksela przy kompresowaniu, co oznacza, że można polegać zarówno na psychologicznych jak i statystycznych trikach.

Jedną z głównych rzeczy jakie JPEG robi jest podpróbkowanie chromy, co oznacza podział obrazu na odcienie szarości i dwubarwne wersje (jedna zawierająca cały kontrast czerwono-zielony, a druga niebiesko-żółty , co czyni te dwie wersje mniejszymi. To działa, ponieważ ludzie są bardziej czuli na różnice w oświetleniu niż różnice w odcieniu i nasyceniu.

Inną rzeczą, która się dzieje, jest opisywanie kontrastu na obrazie falą kosinus To oznacza, że JPEG oraz inne stratne formaty, które tego używają są bardzo dobre do opisywania gradientów, lecz nie bardzo dobre do opisywania ostrych kontrastów.

Odwrotnie, bezstratne techniki kompresji są bardzo dobre do opisu obrazów z niewielką liczbą barw, a przez to ostrymi kontrastami, lecz nie są dobre do kompresji obrazu o wielu gradientach.

Inną dużą różnicą pomiędzy stratnymi i bezstratnymi obrazami jest to, że plik stratnych formatów będzie pogarszał się z każdym jego kodowaniem, oznacza to, że jeśli wczytasz JPEG do Krity, zmienisz trochę, zapiszesz, to każdy kolejny zapis spowoduje utratę trochę danych. Jest to podstawa stratnej kompresji obrazów i główny powód, dla którego używamy plików pracy.

Zobacz także

Jeśli jesteś zainteresowany różnymi technikami kompresji, to Strony Wikipedi na temat kompresji obrazu są bardzo dobre, aczkolwiek trochę techniczne.