Tuszowanie

Pierwszą rzeczą, którą należy sobie zdać o tuszowaniu, to ta, że w odróżnieniu od teorii anatomii, perspektywy, kompozycji lub barw, nie możesz nadrobić braku praktyki studiowaniem jej lub racjonalnym myśleniem. A to ze względu na to, że cała magia w rysowaniu linii dzieje się na odcinku od twojego ramienia do twoich palców, bardzo niewiele dzieje się w twojej głowie, a twoje linie będą stawać się lepsze z czasem.

Z drugiej strony, może to być błogosławieństwo. Nie musisz się przejmować tym, czy jesteś wystarczająco mądry lub kreatywny, aby być dobrym tuszarzem. Wystarczy mieć chęci. Bez wątpienia, tuszowanie jest Hufflepuff dyscyplin rysunkowych.

Mimo tego co zostało powiedziane, jest kilka wskazówek ułatwiających życie:

Postawa

Zwróciłeś uwagę, gdy powiedziałem, że magia dzieje się pomiędzy twoimi ramionami, a palcami? Nie jest to trochę dziwne? Może jednak słyszałeś o ludziach przyjmujących różne postawy podczas rysowania.

Właściwie, to możesz wykonywać różne pociągnięcia, w zależności od tego jakich stawów i mięśni używasz do wykonania ruchu: palce, nadgarstek, mięśnie przedramion, łokieć, mięśnie ramion, ramiona i mięśnie pleców.

Ogólnie, im niżej na ręce, tym łatwiej wykonać dokładne pociągnięcia, ale połączenia tam są także mniej wytrzymałe na długotrwałe używanie. Zazwyczaj zaczynamy od częstego używania naszych palców i nadgarstków do rysowania, bo tak jest łatwiej uzyskać dokładne kreski. W ten sposób trudno jednak wykonywać długie pociągnięcia. Dodatkowo, nasze palce i nadgarstki męczą się dużo szybciej.

Z drugiej strony twoje ramiona i łokcie całkiem dobrze znoszą obciążenie i gdy użyjesz całej swojej ręki, to będzie ci łatwiej wykonywać długie pociągnięcia. Ludzie, którzy kaligrafują, potrzebują pociągnięć wyprowadzanych z ramion do tworzenia tych uroczych zawijasów (osobiście polecam poćwiczyć nad odręcznym pisaniem, aby poprawić się w tuszowaniu) i ćwiczą swoje ręce tak, aby mogli wykonywać małe i duże pociągnięcia całą ręką.

Aby sprawnie sterować naciskiem w tym stanie, powinieneś nacisnąć swoim najmniejszym palcem na powierzchnię tabletu w czasie wykonywania pociągnięcia. Umożliwi ci to dokładną ocenę o ile rysik jest odsunięty od powierzchni tabletu, gdy zmienia położenie w kierunku twoich ramion. Nacisk powinien być wtedy przyłożony poprzez twój łokieć.

Tak więc, nie ma tutaj żadnych tajemnych zasad tuszowania, lecz jeśli byłaby taka, to brzmiałaby ona następująco: Im dłuższe twoje pociągnięcie, tym więcej swojej ręki musisz użyć, aby wykonać to pociągnięcie.

Wygładzanie pociągnięcia

Tak więc, jeśli powyższe jest tajemnicą do rysowania długich pociągnięć, to dlaczego ludzie przez lata tuszujący urocze rysunki robili to bez żadnego wygładzania? Wtedy może wygładzanie pociągnięć jest trochę dekadenckie, pójściem na skróty lub dla leniwych?

Przykład tego, jak pędzel rigger może wygładzić pierwotny ruch (tutaj jako czerwony)

Niezupełnie. Właściwie dla obu. Tuszarze mieli narzędzie w rzeczywistości, które ułatwiało im tuszowanie, nazywało się pędzlem rigger, który jest pędzlem o bardzo długim włosi. Ze względu na jego długość, w pewnym stopniu, wygładza on trzęsienie, a przez to jest pędzlem, który wybiera się podczas tuszowania o trzeciej nad ranem.

W niektórych markach tabletów, wysyłane położenia nie są zbyt dokładne, stąd musimy stosować podstawowe wygładzanie tak, aby nieznacznie wygładzić pociągnięcia wykonywane na tablecie.

Z drugiej strony, wygładzanie zbyt wiele podczas całego rysowania, może spowodować wrażenie, że twoje pociągnięcia stają się mechaniczne w najgorszy sposób. Brak postrzępień lub małych górek pozbawia twoich rysunków pewnej ludzkości i może uczynić niemożliwym przedstawienie materiału właściwie.

Z tego powodu, mądrym jest wyćwiczyć sobie rękę tuszarza, z drugiej strony nie być zbyt surowym dla siebie i za każdym razem odmawiać używania wygładzania, gdyż wszyscy kiedyś się męczymy, łapiemy przeziębienie lub mamy gorszy dzień. Stabilizator ustawiony na około 50 zapewnia trochę wygody przy ogarnianiu małych nieregularności.

Krzywe Beziera i inne narzędzia

Tak więc, może słyszałeś już o francuskiej krzywej. Jeśli nie, to jest to kawałek plastiku przedstawiający rysik. Te krzywe są wykorzystywane do tworzenia doskonale gładkich krzywych na podstawie szkicu.

Malując cyfrowo, nie mamy wygody używania dwóch rąk, więc nie możesz trzymać linijki w jednej ręce i przesuwać jej, gdy tuszujesz drugą ręką. Z tego względu, mamy krzywe Beziera, które można tworzyć przy użyciu Narzędzie krzywej Bezier.

Możesz to zrobić nawet na warstwie wektorowej tak, że można wprowadzać w nich zmiany w locie.

Wadą tego jest to, że nie wykazują zmiany grubości linii, czyniąc je trochę robotycznymi.

Możesz także tworzyć małe krzyw Beziera przy użyciu Narzędzie pomocnika, wśród innych narzędzi dostępnych tutaj.

Następnie w ustawieniach narzędzia pędzla odręcznego, możesz zaznaczyć Przyciągaj do pomocników i zacząć linię, która przyciąga się do tego pomocnika.

Nastawy

Oto kilka rzeczy do rozważenia podczas używania pędzli z nastaw:

Piksele wygładzone zestawione z postrzępionymi

Początkujący tuszarz może zawsze chcieć używać pędzli o wygładzonych krawędziach, bo przecież wyglądają tak gładko na ekranie. Jednakże, mimo tego, że wyglądają gładko na ekranie, to mogą stać się rozmyte po ich wydrukowaniu. Z tego powodu, Krita dostarcza dwa rodzaje. Pędzle o wygładzonych krawędziach, takie jak ink_brush_25 oraz o lekko wygładzonych krawędziach, takie jak ink_tilt, z których ten drugi daje lepszy wydruk. Jeśli chcesz używać obydwu, to dobrym pomysłem może być nadanie stronie tuszu 600dpi, a stronie barw 300dpi tak, aby strona tuszu miała wyższą rozdzielczość i ‘postrzępienia’ nie były widoczne. Możesz przełączyć dowolny pędzel pikselowy w jego wygładzoną odmianę, naciskając klawisz F5 i zaznaczając Ostrość.

Tekstura

Czy wykonujesz gładkie ‘mokre’ pociągnięcia? Czy może jednak są one teksturowe? Przez długi czas, polecane były gładkie pociągnięcia, gdyż przysparzały one najmniejszych kłopotów w trakcie kolorowania. W Kricie istnieje kilka sposobów, aby je łatwo pokolorować, maski barwiące są pierwszym przykładem, tak więc tekstury stają się wyborem wartym rozważenia, nawet dla najbardziej leniwych z nas.

Po lewej: Brak tekstury, Na środku: Z teksturą, Po prawej: Koniuszek pędzla z nastaw.

Krzywa nacisku

Oczywiście, najładniejsze linie tworzy się z uwzględnieniem czułości nacisku, co powoduje że zmieniają się one dynamicznie od grubych do cienkich. Jednakże, różne rodzaje krzywych pod naciskiem, dają różne wyniki. Powszechnym przykładem jest lekko wklęsła linia do stworzenia pędzla, który łatwiej rysuje cienkie linie.

Ink_Gpen_25 jest dobrym przykładem pędzla z wklęsłą krzywą nacisku. Krzywa ta ułatwia tworzenie cienkich linii.

Z drugiej strony, oto wypukły pędzel. Pociągnięcia są dużo okrąglejsze.

Fill_circle łączy oba w krzywą-s, co umożliwia wykonywanie bardzo dynamicznych pociągnięć pędzlem.

Nacisk to nie jedyna część, z którą możesz wykonywać ciekawe rzeczy, dodanie odwróconej krzywej wypukłej do szybkości może nadać ciekawego zachowania twoim pociągnięciom.

Przygotowywanie szkiców do tuszowania

Tak więc, masz szkic i chciałbyś zacząć go tuszować. Zakładając, że go zeskanowałeś lub narysowałeś, to możesz spróbować następujących rzeczy, aby uczynić go łatwiejszym w tuszowaniu.

Nieprzezroczystość na poziomie 10%

Umieść białą warstwę (wystarczy, że naciśniesz klawisz Backspace) pod szkicem. Obniż nieprzezroczystość szkicu na bardzo niską wartość i umieść warstwę powyżej do tuszowania.

Pokoloruj szkic

Umieść warstwę wypełnioną dowolną barwą pomiędzy warstwą tuszowania i szkicu. Następnie ustaw warstwę na ‘ekran’ lub ‘dodawanie’, zamieni to wszystkie czarne linie na barwne! Jeśli masz przezroczyste tło lub gdy umieścisz tę warstwę w grupie, to upewnij się, że symbol dziedziczenia alfy jest zaznaczony!

Pokoloruj szkic, wersja alternatywna

Lub wykonaj na warstwie, przejdź do właściwości warstwy i odznacz ‘niebieski’. Da się to łatwiej zrobić na szkicu o pojedynczej warstwie, podczas gdy powyższe działa najlepiej na szkicach o wielu warstwach.

Super cienkie linie

Jeśli potrzebujesz bardzo cienkich linii, to możesz chcieć przestawić swój tusz na podwójny lub nawet potrójny rozmiar względem tego na czym zazwyczaj pracujesz i używać tylko wygładzonych pędzli pikselowych. Następnie, gdy zakończysz tuszowanie, użyj narzędzia wypełniania do wypełnienia jednolitych obszarów na osobnej warstwie, oddziel warstwę poprzez Warstwa ‣ Oddziel ‣ Oddziel warstw i zmień jej rozmiar do rozmiaru pierwotnego.

To może być trochę dziwny sposób pracy, lecz dzięki niemu rysowanie cienkich linii jest proste i taniej jest kupić pamięć RAM tak, abyś mógł tworzyć OGROMNE obrazy, niż spędzać wiele godzin na tym, aby dokładnie pokolorować cienkie linie, szczególnie wtedy gdy maski barwiące nie będą w stanie dobrze poradzić sobie z wygładzonymi liniami.

Wskazówka

David Revoy zebrał swoje własne porady nt. tuszowania dla Krity i wyjaśnił je w tym filmie youtube.