Dit is een vervolg op de inleiding perspectief projectie, bekijk het als u het niet meer zo goed weet!
Praktisch¶
Dus, als computers al heel veel kunnen automatiseren en het tamelijk gecompliceerd is, heeft het dan nog steeds nut voor een traditionele in het platte vlak werkende kunstenaar om dit te leren?
Ja, zeker wel. Het voordeel dat 2d kunst heeft tot 3d is dat het bij eenvoudige tekeningen gewoon sneller is, met name bij gecompliceerde onderwerpen zoals gezichten en lichamen.
Perspectief projectie kan veel helpen om de lastige houdingen goed te krijgen, zoals mensen die liggen. Het helpt ook bij het combineren van 2d en 3d, zodat u beter begrijpt waar de camerastandpunt in de 3d render is, en u dat in een projectie kunt gebruiken om te bepalen waar het karakter is geprojecteerd.
Het is meestal niet zo moeilijk om het zijaanzicht van een liggend persoon te tekenen, maar het bovenaanzicht of de onderaanzicht is dat wel. Daarom gebruiken we de zijaanzicht voor de perspectief-projectie.
Een ander voorbeeld met net zo epische taak: zitten.
Nu hebben we hiermee een tweede verdwijnpunt boven het vooraanzicht. Het zou op ongeveer dezelfde afstand boven het vooraanzicht moeten zijn als dat het boven het hoofd is bij het gedraaide zijaanzicht. Het projectievlak zou ook op dezelfde afstand van het verdwijnpunt moeten zijn, maar het hoeft niet erachter te liggen. Dit is iets dat ik vermeed in de eerdere voorbeelden, omdat dat het werkvlak nogal ingewikkeld maakt, maar als u perspectief projectie op het internet zoekt dan zult u meerdere voorbeelden van deze methode tegenkomen.
Let er op dat het projectievlak goed haaks staat ten opzichte van de lijn naar het brandpunt omdat u anders vreemde vervormingen krijgt, wat hier gelukkig niet geval is, wat inhoud dat het zittende persoon verticaal een beetje meer uitgerekt is dan noodzakelijk.
Nog eentje dan…
Hier kunt u zien dat het verdwijnpunt niet goed staat ten opzichte van het projectievlak dat ervoor zorgt dat het een beetje verschoven is wat dan hersteld is met Krita’s transformatie, technisch gesproken is het natuurlijk correct, maar wat correct is ziet er niet altijd goed uit. (ik verprutste ook een tijdje de positie van de schouder als u goed kijkt.)
Conclusie¶
De plaatjes die ik maakte zijn waarschijnlijk niet de mooiste, met name als je ze vergelijkt met 3d afbeeldingen. Maar, u kunt toch zien dat de belangrijkste delen aanwezig zijn. Het belangrijkste gebruik van deze techniek is bij het poseren, waar u vrij snel een houding kunt benaderen als u het gebruik eenmaal beheerst.
In het algemeen gesproken is het verstandig om dit te bestuderen omdat het uw ruimtelijk inzicht verbetert.